Mario Mathy op ‘I Love the 80’s’ volgens de geruchtenmolen

Hij mag dan officieel niet in het bezit zijn van een myspace pagina, een plek op Wikipedia of hordes flauwvallende tienermeiden voor de bühne, maar sinds gisteren heeft hij naast een fanpagina nu ook een revivalpage op facebook. Ere wie ere toekomt, Mario Mathy … synthesizer king uit de eighties en bij uitbreiding ‘De Lage Landen’, gewoon residerend in onze spreekwoordelijke achtertuin.

Officieel is het allemaal nog niet, het zou echter maar een kwestie van tijd moeten zijn voor de organisatie zijn komst naar dit evenement bevestigt. Want je weet hoe dat met geruchten gaat: die worden na verloop van tijd een ‘self-fulfilling prophecy’. Zelf kan ik me nog goed een optreden van hem herinneren tegenover de ‘Darci’ (nu ‘Quo Vadis’) in Zonhoven, waar hij met een hele batterij synths stond opgesteld, helemaal in het wit, onafscheidelijke haarband en in absolute topconditie. Het moet ergens ‘way back’ in 1984 of 1985 zijn geweest. Als een leeuw in een kooi (Willy Sommers, eat your heart out!) stond hij daar als gek zijn synthesizers te temmen. Heden ten dage heeft Mario in Houthalen een drukbezochte broodjeszaak annex koffiehuisje. Ga er gerust eens een broodje martino eten en doe hem ‘en passant’ de groeten van ons.

Wij vragen ons ondertussen af of zijn synthesizers niet ergens stof lopen te vergaren, want dat kan haast niet anders. Ik zie Mario al voor mij, mét haarband natuurlijk, die niet alleen het stof van de kasten opneemt maar tevens zijn synthesizers liefdevol opwrijft. Hopelijk is het slechts een kleine stap van opwrijven naar opvrijen want zijn rentrée komt nu met rasse schreden dichterbij. Talloze minkukels hebben ‘m trachten te kopiëren, maar het origineel is altijd beter, vinden wij.

Natuurlijk spreken kenners der synthesizermuziekjes vol lof over Vangelis, Jean-Michel Jarre of in het ergste geval Jan Hammer of artiesten waar wij nog nooit van hebben gehoord. Maar het kan af en toe geen kwaad om het hart te laten spreken en eens lekker chauvinistisch te zijn over artiesten uit ons ‘eigen bronsgroen eikenhout’. Mario Mathy was legendarisch, zeg dat wij het gezegd hebben!