Omdat de nacht … (Youp van ’t Hek) @ Arenbergschouwburg Antwerpen

Af en toe gebeuren er in een mensenleven hééél bizarre dingen. Eergisteren kreeg ik van Christophe (de schoonbroer van mijn broer) het aanbod om eventueel een kaartje over te nemen voor het nieuwste programma van de Nederlandse cabaretier Youp van ’t Hek. Het ging om de voorstelling van zaterdag a.s. in de Antwerpse Arenbergschouwburg. Omdat ik twee keer ga kwissen dit weekend ging het feestje helaas niet door. Geen erg, Christophe zou de kaart nog wel aan de man/vrouw brengen. Ze gingen die avond met 16 mensen kijken, een gezellige bende neem ik aan. 🙂

Tot ik daarstraks rond half 4 op Facebook een bericht kreeg van Katelijne. Dat bericht merkte ik overigens pas iets over 5 uur op. Haar vraag: heb je zin om vanavond mee te gaan naar Youp van ’t Hek in Antwerpen? In geen tijd was de deal beklonken. Natuurlijk wilde ik zijn eerste live-show in Antwerpen eens meemaken. Als er in het verleden al iets op tv werd uitgezonden van Youp (veelal eindejaarsconférences), dan had ik die altijd wel gezien. Ik vond de ene voorstelling al beter dan de andere. Hoog tijd om mezelf eens een mening te vormen over de man. Zijn nieuwste programma werd vooraf als volgt aangekondigd.

De jubilaris ( Youp van ’t Hek) verveelt zich op een surpriseparty, die te zijner ere wordt gegeven en vlucht daar weg uit de verstikkende prietpraatjungle. Hij loopt, aangetrokken door een lichtje, het bos in en belandt bij een huisje dat zo uit een sprookje lijkt te zijn geplukt. Op dat moment begint Omdat de nacht…, waarin Youp beschutting zoekt bij de mooie jonge vrouw (Lotte Horlings), die in dat prachtige huisje woont. En als zij ergens niet op zit te wachten is het op de nimmer zwijgende Youp met zijn ongeneeslijke midlifecrisis. Hij haalt alles uit de kast om de vrouw ervan te overtuigen dat ze bij hem veilig en geborgen is. Maar of hem dat lukt?

Ik moet zeggen: de voorstelling is me enorm goed bevallen. We lagen niet altijd in een deuk (van ’t Hek houdt er meestal een verschroeiend tempo op na, dus opletten is de boodschap), maar het is het soort humor die ik wel kan appreciëren. Soms grof, dan weer spitsvondig met steeds genoeg ruimte om hier en daar te improviseren. Hij is ook zichtbaar vermagerd (9 kg zo hoorden we), mogelijk heeft hij zijn levensstijl wat aangepast na een flauwte die hem enige tijd geleden op de bühne overviel. Zijn liedjes beperken zich tot 5 stuks (prima nummers overigens met een zeer goeie blonde zangeres), die zich als een soort blauwkapje door het sprookjesbos voortbeweegt.

Het leuke is dat de cabaretier zich daadwerkelijk in het bos bevindt, tijdens de muzikale intermezzo’s zie je zijn muzikanten tussen de bomen zitten achteraan. Dan weer duikt uit het niets een zangeres op, evenals een huisje dat plots in het bos zichtbaar is. Dit alles kan enkel als je een fantastische lichtcrew hebt die alles vormgeeft. Ook een dikke pluim voor die mensen overigens. Youp zingt zichzelf na een dik uur richting coffee break. Een zeer korte break overigens. Na de lange trappen naar de bar beneden en het aanschuiven voor drankjes hebben we nauwelijks drie minuten om het leeg te drinken.

In het begin van deel 2 had ik de indruk dat het geheel eventjes inzakte, maar daarna liep alles weer zijn oude gangetje. Na dik twee uur komt het oververdiend applaus van een tevreden publiek aanwaaien (o.a. Joost Zweegers aka Novastar met vriendin gespot). Daarna in de bar nog wat nadrinken met Katelijne. We zijn blijkbaar bij de laatste theaterbezoekers want op een gegeven ogenblik zien we Youp zelfs in de bar. We hebben hem gewoon een hand gegeven en hem gefeliciteerd met zijn prestatie. Hij antwoordde op zijn geheel typische manier ‘Ik ga gewoon door hoor’. 😀