Just an ordinary Tuesday. Er ligt veel sneeuw en ’t is vrij koud. Meer belangwekkends kan ik niet bedenken vandaag. Of het zou moeten zijn dat de carnavalsluitjes in Zonhoven hun seizoen (in stijl?) afsluiten op het gemeentehuis, waarna er wordt nagezopen in die grote circustent vlak voor onze werkplek. De feestneuzen kunnen na een beetje geduld haring happen, verschaald bier drinken en helemaal los gaan op daverende carnavalhits van nu en uit lang vervlogen tijden. Een activiteit voor de liefhebbers van carnavalsgekte, aan mij is het helaas niet besteed (maar dat had al wie tussen de regels leest vast snel begrepen). 😉

We ondergaan ons lot lijdzaam, beperken ons vandaag tot een beetje chit chat hier en daar en dan maar hopen dat het snel overwaait. Carnaval staat symbool voor een hoop onzin die mij totaal vreemd is. Ik gun de liefhebbers hun namiddagje vrijaf, tot nader order blijf ik een carnavalhater. Ambijans mijmert straks en droomt al luidop van de zomer, de zon en de talloze zomerfestivals. * ZUCHT *

UPDATE

Oh verrassing! De carnavalstraktatie ging inderdaad door in de ‘grote’ circustent voor de (tot nader order) gelukkig nóg grotere bibliotheek. Bijzonder weinig animo van personeelszijde voor de carnavalsgekte dit jaar. Is men het beu? Was het te koud? Schuimde het bier onvoldoende? Hing er één of ander besmettelijk virus in de lucht? Wij hebben er het raden naar.

De temperatuur in de tent was anders aangenaam, de omgevingstemperatuur dan. Dit keer had men een orkestje ingehuurd om de weinige aanwezigen met carnavalskrakers om de oren te slaan. Vervolgens werd de eerste polonaise succesvol ingezet, tijd om het pand te verlaten vóór ik het té gezellig zou vinden. Dat bleek een goede zet. Bij thuiskomst lagen mijn tickets van Grace Jones in de brievenbus op me te wachten, kon ik de man van Infrax binnenlaten om de meterstand te komen opnemen én … kon ik lekker naar mijn lievelingsmuziek luisteren. We zijn er nu weer één jaar van verlost! 🙂