In tegenstelling tot vroeger kunnen we nu niet meer spreken over échte hoogtepunten in ons weekoverzicht, waar anders wel eens plaats was voor een cultureel uitje of een andere fijne gebeurtenis van betekenis. De dagen zijn tegenwoordig inwisselbaar (no worries, we krijgen onze tijd goed om) maar we weten pas wat we missen als het er (tijdelijk) niet meer is. Misschien ter compensatie dan maar gewoon doorgeven waar we de afgelopen maanden naar gekeken hebben op seriegebied? ‘Narcos : Mexico’ (seizoen 2), het lopende vijfde seizoen van ‘Better Call Saul’, ‘The Good Place’ (volledig gezien), ‘Modern Family’ (seizoen 9), ‘I’m not okay with this’, ‘Archer’ (seizoen 7), ‘Don’t f**k with cats’, de start van ‘Westworld’ (seizoen 3), ‘The War of the Worlds’ (half seizoen op FOX), de eerste twee afleveringen van ‘White House Farm’ op Canvas, de aanzet van ‘Ozark’ (seizoen 3) en begin volgende maand begint ook een nieuw seizoen van ‘La Casa de Papel’. Doe daar nog een flinke brok literatuur bij en de dagen vlotten al een stuk sneller. Uiteraard is er ook muziek …

Ancient chamber – Lou Canon: onze muzikale ontdekkingsreis starten we vandaag in Canada. Deze jonge singer-songwriter heeft blijkbaar ook een bekendere zingende broer (Hayden), die haar eens uitnodigde om een nummer mee te zingen op zijn nieuwe plaat, waarna zuslief zelf zin kreeg om te musiceren. Op die manier timmert ze sinds 2011 solo aan haar pad. Haar tweede full cd ‘Audomatic body’ staat ingepland voor eind mei.

You’re so vain – Carly Simon: ook onze classic is deze week van vrouwelijke makelij. Het nummer werd geschreven in 1971, maar werd pas het jaar daarop een hit. Simon (74 ondertussen) is nog steeds actief en heeft ondertussen zelfs twee boeken geschreven. Zien we daar nieuwe carrièremogelijkheden?

Lick the bag – Viagra Boys: als ik me niet vergis had deze Zweedse postpunkband zichzelf al bevestigd voor Pukkelpop 2020 (voor wat het waard is). Ik heb de festivalzomer 2020 al helemaal opgegeven omdat het me geen realistische zet lijkt om ze alsnog te laten doorgaan. Deze boys debuteerden in 2018 maar met ‘Common sense’ lossen ze nu een EP met vier nummers.

Halfwit – Blanck Mass: vorig jaar pikte ik op het Genkse AFF nog een stukje mee van de dj-set van deze meneer. Normaal maakt hij experimentele dancemuziek maar soms waagt hij zich ook aan andere dingen zoals aan een filmscore. In dit geval gaat het om een Britse film (‘Calm with horses’) die midden deze maand in roulatie kwam.

Stealing money – Julia Holter: ook Julia Holter heeft exact hetzelfde gedaan als Blanck Mass hierboven, namelijk voor de soundtrack bij een film gezorgd. ‘Never rarely sometimes always’ heet die Amerikaanse prent die rond exact hetzelfde tijdstip midden deze maand werd gelanceerd. Voilà, dat was editie 200 (die we geen échte jubileumeditie durven noemen door de omstandigheden). Desalniettemin proberen we volgende week opnieuw present te zijn met vers luistervoer. Tot dan!